Kara papuclu annem

               Kara Lastik 

   Kara lastikle ilk çocuk ken , tanıştım . Bana alınan lastikleri pek giymez , burun kıvırırdım , herkesin giymesine ragmen ben babamın bana aldıgı ayakkabıları giymeyi ,tercih ederdim,çünkü babam , her şeyin iyisini bilirdi , zavallı annemde ayakkabılar eskimesin diye tarlada , ahırda , ormanda lastik giymem için ısrar ederdi , lakin spor giyecektik ya , bir çok kez agaçtan düştüm , halbuki kara lastik kolayına düşürmez , hafif ve su geçirmzdi..Evimizin önünde bir annemin lastikleri bulunurdu , belkide evde onun ayakkabısı varmıydı onuda bilmiyorum o zamanlar anne baba ne giyer düşünmezdik zannedersem , babamın da her zaman boyalı ayakkıbaları olurdu .. Annem şehre ya hasta olacak gidecek , yada resmi bir iş olacak gidecekti , babamsa işi şoförlüktü hep giderdi , annem bizim için akşamki limandı , yemegimiz , yatagımız , sobamızın ve hayvanların bakıcısıydı..

            Okuma yazması yoktu,biri dalga geçince gece okuluna gitti iki kez diploma aldı , imza atarken di heral de , memrun biri cahil diyince çok agrına gitmişti , sanki anneme okula gitme imkanı verildi de annem gitmemişti , annemin geldigi dünyada kadınların hatta erkeklerin bile okuma yazması yoktu , yokluk yılları , fakirlik ve dağın tepesinde ormanın içinde , hastahane ye gitmek için , patika yollardan sal yapıp yada insan sırtında gidildiğini ne bilsin , insanlar çalışmak zorundaydı bir lokma ekmek için , insanlar fakirlikten yokluktan bıktıkları için , şehirlere , kentlere , ülkelere gitmişti , biz de göçmendik , dağdan indik şehire misali , kara lastikli olmayan bir teyze bacı varmıydı , bizi okutup adam etme düşüncesinden başka bir istekleri yoktu onların , o kara lastiklerle ne yükler taşındı , gözümün önüne geliyorda , gözlerim yaşarıyor , hatırladıkça , kızıyorum kendime , o kara lastikli annemi çok özlüyorum . Geçenlerde evinin ayakkabılığın da lastiklerini görünce botları giymedim , o annemin kara lastiklerini giydim , meger ne kadar hafifmişler , patika yollardan geçerken , annem gibilerin ne kadar fedakar olduklarını ve onlara cahil gözüyle bakan bize kendime , kızıp durdum , yagmur yagmaya başlayana kadar o yemyeşil diyarda kara lastiklerle dolandım.

        Gidenler geri gelmiyordu , geri gelmedikleri gibide onları çabuk unutuyoruz , kara lastikleri yerine koydum ve yine giyecegim güne kadar .......